Rycerstwo św. Jacka
Czasy rycerzy pamiętamy z historii i odnajdujemy je w literaturze. Czy jest zapotrzebowanie na rycerstwo? Któż dzisiaj mógłby zostać rycerzem?
Predyspozycje do stanu rycerskiego ma wielu. Zastanówmy się nad współczesnym rodzajem rycerstwa. Starsi odpowiedzą, ze pierwszy polski rycerz to Zawisza Czarny, lub legendarny Pan Wołodyjowski, młodsze pokolenie bez namysłu odpowie, że to bohaterowie "Gwiezdnych wojen". Etos szlachetnej rywalizacji pozostał w sporcie. Sportowcy to herosi i bohaterowie współczesności, ich zmagania oglądają i podziwiają tysiące. Lewego zna cały świat, jak niegdyś Zawiszę Czarnego, Lewandowski spełnia kryteria średniowiecznego rycerza. Oczywiście nie każdy sportowiec możne być uznany za współczesnego rycerza. Łatwo być piłkarzem, kolarzem, narciarzem etc., ci którzy nie mogą być graczami w sportowej ekstraklasie stają się zagorzałymi kibicami. Metaforycznie można uznać, że boisko, stok narciarski, szosa to obszar zmagania o prymat, przewodnictwo, uznanie o laur zwycięstwa przy udziale widowni kibicującej zawodnikom. Taki turniej rycerski. Oni walczą a ja patrzę, chciałbym ich naśladować, są wzorem- idolami dla kibiców.
Dawnymi czasy rycerze byli sportowcami swej epoki, potykali się w turniejach i walczyli w krwawych bitwach. Na szczęście dzisiaj sportowcy w walce doznają niekiedy urazów ale nie giną. Są oni współczesnymi rycerzami wybranej dyscypliny sportu i jej służą. Odpowiadając na pytanie zadane na wstępie, to rycerzem może być każdy, kto zobowiąże się przestrzegać reguły wybranego rycerstwa. W kościele katolickim są świeci stanu rycerskiego np. św. Jerzy, a nawet archanioł Michał, ukazywany jest jako wódz zastępów anielskich.
Poszukajmy w postaci św. Jacka cech rycerza. Dzieła i sposób ich realizacji wskazują, że Jacek był rycerzem Ewangelii, mimo, że zakon kaznodziejski do do którego wstąpił nie był zakonem rycerzy zbrojnych. Reguły jego rycerstwa zapisane były w Piśmie Świętym , orężem było Słowo Boże. Areną zmagań była średniowieczna Europa a w niej Polska rozbita dzielnicowo. Sąsiednie Prusy i Ruś do których wyruszył w misjach, trzymały się mocno wierzeń swych pogańskich przodków. Kościół powszechny był przygnieciony sprawami, które często z Ewangelią nie miały nic do czynienia i należało samemu odnajdywać właściwą drogę wiary. Na scenie politycznej pojawili się Krzyżacy i Mongołowie. W tych warunkach tworzenie dzieł bożych wymagało od zakonnika posiadania cech rycerskich. Na trudne czasy Opatrzność zsyła herosów, aby nie pozwolili ludziom zginąć, jednym z największych herosów tego okresu dziejów był dominikanin Jacek Odrowąż.
Św. Jacek urodził się w 1183 r w rodzinie rycerskiej. Ojciec Eustachy Odrowąż był rycerzem księcia Leszka Białego, syna króla Bolesława Krzywoustego. Panował na zamku warownym w Kamieniu Śląskim strzegąc granic księstwa. Protektorem rodu był Iwo Odrowąż, potężny biskup krakowski, kanclerz księcia . To on miał wpływ na wychowanie Jacka i dostrzegł, że z młodzieńca większy pożytek będzie jeśli zamiast mieczem będzie walczył słowem. Pokierował tak rozwojem młodzieńca, że jako mężczyzna stojąc prze chwilą próby odrzekł ... oto jestem, poślij mnie Ojcze (Iz, 6,8). Jak rycerz zareagował na wezwanie do wielkich dzieł wykazując swoją gotowość i bezgraniczne oddanie służbie. W tej historycznej chwili w Rzymie w środę popielcową roku .... nastąpiło symboliczne pasowanie i przemiana kanonika w rycerza Ewangelii. Od tej chwili jego życie i czyny będą świadczyły o sile charakteru, odwadze, wierności w służbie Bożej a dodatkowo wytrwałości w dążeniu do celu i wytrzymałości na trudy. Wstępując do Zakonu Kaznodziejów, miał 38 lat, był mężczyzną w sile wieku, wykształconym na zagranicznych uczelniach i obytym w świecie. Wiedział jak powinno być zorganizowane państwo i jak dowodzić wojskiem na zamku. Jak zorganizować klasztor i wybrać zakonników. Miał wiedzę teologiczną i prawną a z racji obecności przy kanclerzu Iwo Odrowążu rozeznanie w sprawach politycznych. Wędrując poprzez wiele ziem w misjach jako przedstawiciel papieża i zakonu, niósł ducha pokoju i pojednania, jednoczył je z sobą poprzez Ewangelię. Nie mieczem, nie ogniem , nie nienawiścią, nie walką, nie rabunkiem , ale potęgą słowa Chrystusa i przykładem świętości życia zwyciężał, to była jego oręż. Miał moc czynienia cudów i korzystał z tej Łaski. Posłuszny powołaniu zakonnemu, płomienny kaznodzieja. Odnowiciel życia chrześcijańskiego w narodzie i ostoja wiary w burzliwych czasach. Wierny stróż Przenajświętszej Eucharystii, gorliwy czciciel Najświętszej Maryi Panny, bohatersko ratujący Matkę i Syna z pożogi w Kijowie. Silny fizycznie i wytrwały odporny na trudy wędrówki na krańce ówczesnego świata. Poza duchowymi, zapewne i cechy rycerskie widział w nim król Jan III Sobieski modląc się u jego grobu o zwycięstwo pod Wiedniem nad Turkami. Na wniosek króla papież uczynił św. Jacka patronem Polski. Był św. Jacek orędownik modlitwy prymasa S. Wyszyńskiego o wolną Polskę. Papież Jan Paweł II, zwany również drugim św. Jackiem, wzmocnił to wstawiennictwo swoją modlitwą i została ona wysłuchana. Polska wolność odzyskała bez wojny, można rzec w stylu św. Jacka.
Prof. Katarzyna Parzych-Blakiewicz w artykule pt. "Rycerz Ewangelii" - Święty Jacek Odrowąż patron dla współczesny dzieł apostolskich - definiuje rycerski profil tego świętego i daje propozycję cyt... tworzenia apostolstwa parafialnego , jako dzieła duszpasterskiego skonstruowanego w oparciu o model duchowości chrześcijańskiej utworzonej na patronacie św. Jacka Odrowąża. W duchowym profilu św. Jacka odnajduje trzy cnoty chrześcijańskie: wiarę, nadzieję i miłość. W apostolski profilu jest gotowość do służby Bogu, ewangelizacja , aż do heroizmu w dawaniu świadectwa wierze chrześcijańskiej.