Nie był Dominikaninem, to wiemy, lecz dla potrzeb portalu umieszczamy go wśród braci zakonnych Jacka.
13 czerwca to dzień wspomnienia św. Antoniego z Padwy jednego z najbardziej znanych i lubianych świętych. Św Antoni był rówieśnikiem św. Jacka i podobnie jak nasz święty był uznanym cudotwórcą i kaznodzieją oddanym pracy misyjnej, którego działalności towarzyszyła łaska boża. Pisaliśmy o tym wcześniej w naszym artykule "Św Jacek i św. Antoni Bracia z zakonów żebraczych" (tutaj).
Mimo, że mówi się o Nim św. Antoni z Padwy, to Padwa nie była Jego rodzinnym miastem. Ferdynad Bullone, bo tak nazywał się św. Antoni, urodził się 15 sierpnia 1195r w Lizbonie w Portugalii. Pomiędzy 15 i 20 rokiem życia wstąpił do zakonu Kanoników Regularnych w swoim rodzinnym mieście. Po dwóch latach przeniósł się do klasztoru w Coimbrze /Portugalia/ Biorąc udział w uroczystościach żałobnych pięciu Franciszkanów zamordowanych na misji w Maroku,których chowano w Coimbrze, zapragnął poświęcić się pracy misyjnej. W wieku 23 lat, za pozwoleniem swoich władz zakonnych, wstąpił do Zakonu św. Franciszka i przebywając w klasztorze św Antoniego Pustelnika przybrał imię "Antoni" pod którym jest znany do dzisiaj.
Po kilku latach pobytu na misji w Afryce, schorowany wrócił do Włoch. W 1221r, prawdopodobnie na kapitule generalnej zakonu w Asyżu spotkał się ze św. Franciszkiem. Niektóre źródła podają, że od samego św.Franciszka uzyskał pozwolenie pozostania we Włoszech i zamieszkania w Bolonii. Początkowo ten cichy i pokorny zakonnik, wykonujący zwykłe posługi zakonne i spędzający cały swój wolny od zajęć czas w pustelniczej grocie św. Pawła" na umartwieniach i modlitwie niczym się nie wyróżniał. O tym jak odmienił się Jego los i co sprawiło, że został on uznany za wybitnego kaznodzieję, który później głosił Słowo Boże we Włoszech, Francji i Hiszpanii i który stał się pierwszym nauczycielem w dziejach Zakonu Franciszkanów można przeczytać (tutaj). Św Antoni żył i działał w tym samym okresie co św. Jacek, tylko Jego "ziemska" misja była znacznie krótsza. Zmarł w Padwie mając zaledwie 36 lat.
Niezliczone cuda, które działy się tak za Jego życia jak i po Jego śmierci sprawiły, że ten święty miał najkrótszy proces kanonizacyjny w historii kościoła. W niespełna rok po śmierci św. Antoni został kanonizowany przez Papieża Grzegorza IX, który kiedyś poznał Go osobiście i będąc zachwycony Jego płomiennym kazaniem określił go mianem "Arki Testamentu" Trzydzieści dwa lata po śmierci św. Antoniego został w Padwie wybudowany ku Jego czci kościół. Przeniesiono do niego doczesne szczątki świętego i spoczywają one tam dziś.
Poniżej zamieszczamy tekst RESPONSORIUM "SI QUAERIS", które zostało napisane ku czci św.Antoniego, w okresie przeniesienia doczesnych szczątków świętego przez ówczesnego Generała Zakonu Franciszkanów -św. Bonawenturę, także później kanonizowanego. Tekst, który zamieszczamy pochodzi z opracowania "Nabożeństwo ku czci św. Antoniego Padewskiego" wydanego we Lwowie w 1925r NAKŁADEM BRACI MNIEJSZYCH.
RESPONSORIUM "SI QUAERIS" na cześć św. Antoniego
przez św. Bonawenturę napisane
Przekład wierszem
Jeśli cudów szukasz, idź do Antoniego.
Wszelkich łask dowody odbierzesz od Niego.
Za Jego przyczyną chorzy zdrowo wstają.
Kalecy się cieszą członków uzdrowieniem.
Zguby wracają za ufnem westchnieniem.
Morze się ucisza, czarty uciekają.
Umarli na nowo do życia wracają.
W każdej on potrzebie pomoże, pocieszy.
I w każdem nieszczęściu na ratunek spieszy.
Tak wszyscy u Niego ratunek odnoszą,
I z Padewczykami cuda Jego głoszą.
Chwała Ojcu, Synowi, Duchowi Świętemu, Który taką władzę nadał Antoniemu.
V. Módl się za nami św. Antoni.
R. Abyśmy się stali godnymi obietnic [Chrystusowych]
Módlmy się: Niech się wstawi za nami, prosimy Cię Panie,
święty i chwalebny wyznawca Twój Antoni,
którego niezliczonemi darami cudów i chwałą wywyższyłeś.
Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.