17 kwietnia 1594r Papież Klemens VIII zaliczył Jacka Odrowąża w poczet świętych. To wydarzenie zakończyło trwający ponad 300 lat proces kanonizacyjny. Oto jak uroczyście witała Polska i Kraków swojego drugiego po św. Stanisławie świętego. Tekst pochodzi z wydanej w 1909r nakładem wydawnictwa Dziennika „Rozwój” książki „Kraków-rys historyczny do połowy XVII"

„Dnia 7 lipca 1594 roku znów wielka uroczystość przypadła w Krakowie. Polska otrzymała z Rzymu drugiego narodowego świętego. Zaszczyt ten wielki padł tym razem na św. Hiacynta-po polsku wprost Jackiem zwanego. Pochodził on z zamożnej rodziny Odrowążów. Jego stryj biskup Iwo Odrowąż, był fundatorem wielu kościołów szpitali, człowiek zasłużony ojczyźnie i kościołowi.
  Kanonizacyę z Rzymu wiózł Stanisław Miński, wojewoda łęczycki. Przybywszy do Krakowa, wjeżdżał z ogromnymi ceremoniami. Ze wszystkich kościołów krakowskich wyszły procesye na jego spotkanie, na czele z biskupem przemyskim, któremu towarzyszyli: wojewoda lubelski, mnóstwo szlachty i piechota zamkowa.
 Wjeżdżając w mury miejskie, roztoczył chorągiew z wyhaftowanym św. Jackiem, a spotkawszy oczekującego księdza, sufragana krakowskiego, oddał mu ją uroczyście. Sufragan niósł ją do kościoła św. Trójcy, należącego do dominikanów, gdzie żywot swój spędził świeżo kanonizowany święty.
Po południu odbyły się nieszpory, na których wygłoszono wiele pięknych kazań i mów o życiu św. Jacka."

Św. Jacek, od razu po swojej kanonizacji został uznany za jednego z ośmiu najważniejszych świętych dominikańskich.
Potwierdza to tekst pochodzący z zapisków dominikanina Martina Grunewega-gdańszczanina, który swoje ciekawe i barwne życie „ europejczyka” żyjącego na przełomie XVI i XVII w utrwalił w zachowanym manuskrypcie liczącym 2000 stron, dokumentując też wydarzenia związane z kanonizacją św Jacka i tworzeniem się prownicji św Jacka. Tekst, który zamieszczamy poniżej pochodzi z  Katalogu wystawy w klasztorze oo. Dominkanów w Krakowie, która odbyła się pomiędzy 24.IV i 24 V 2008r w Krakowie i która była też prezentowana w sierpniu w klasztorze Dominikanów w Gdańsku.

"Ze wspomnianego Świętego Zakonu św. Dominika powołał Bóg ośmiu [świętych] jako będących szczególną światłością dla świata. Jako pierwszy, który został spośród nich wyniesiony jest sam św. Dominik, drugi, z racji sukienki zakonnej, jego duchowy syn, św. Piotr z Werony, męczennik Chrystusa, wraz ze św. Dominikiem, świetlany oręż Kościoła Świętego w walce ze wszystkimi fałszywie przeciwko niemu występującymi. Wreszcie Antonin, święty Arcybiskup z Florencji, szczególnie mądry doradca. [Dalej] św. Tomasz, Doktor Anielski i najmocniejszy filar Kościoła Pana, św. Wincenty, cud pośród innych świętych, Jacek święty Polak i fundator gdańskiego klasztoru, święty Rajmund, który został kanonizowany tego roku w Rzymie, 29 kwietnia Anno 1601, Katarzyna z Sieny, mistrzyni mądrości wespół z innymi świętymi, zarówno spośród niewiast, jak i mężów, których życie i cuda badane są dzisiaj i wynoszone na pohańbienie fałszywym sektom, Kościołowi Katolickiemu na chwałę, a Świętemu Zakonowi ku ozdobie."

Św. Jacka trzymającego figurę Matki Bożej, zobaczymy wśród najważniejszych dominikańskich świętych, na obrazie namalowanym w 1652r przez znanego malarza flamandzkiego Abrahama Diepenbeeck /zobaczcie tutaj - obraz można powiększyć/.