Jest taki przekaz tradycyjny, który mówi, że król polski był na przyjęciu u króla Czechów. W drużynie towarzyszącej było wielu rycerzy. W czasie zakrapianej uczty jeden z rycerzy czeskich drwił sobie z rycerstwa polskiego. Wówczas w obronie honoru rycerz polski podszedł do tego Czecha, chwycił go za wąsy, pociągnął i oderwał je wraz z wargą. Następnie nadział na grot strzały i podał polskiemu królowi. Ten powiedział: - Odtąd twoim zawołaniem będzie "ODRZYWĄS”. Rycerz ten przyjął to nadanie jako herb swojego rodu. Jest i inna genealogia Odrowążów, bardziej prawdopodobna, czekamy na ujawnienie wyników badań etymologicznych, pozostawiając naukowcom pierszeństwo publikacji.
Z biegiem lat ewolucja języka sprawiła, iż Odrzywąs przekształcił się dzisiejszą formę "ODROWĄŻ”.
Pełna informacja o herbie jest w wikipedii z nieco inną genezą, ale za to w pełni opisane walory i atrybuty herbu, jego najsławniejsze nazwiska i inne ciekawostki, za mało jest o św. Jacku, może ktoś to poprawi? Najwięcej chwały Odrowążom przydał św. Jacek
W prastarej legendzie.
Historycznie zaś ród Odrowążów sięga swoimi korzeniami starego rodu czeskiego Odroważów-Beneszowiców, mających swoją siedzibę w Chotlicach na Morawach, stąd zapewne przybyli do Małopolski w XI w. z Kazimierzem Odnowicielem, jako rycerze i za zasługi król obdarował ich rozległym terytorium, leżącym nad rzekami Kuźniczki, Kamionki, u źródeł Korzeniówki, Szabasówki, Radomki, Dżewiczki, Węglanki i Czarnej. Czarna mogła stanowić południową granicę ich terytorium, zaś Węglanka zachodnią. Południową granicę stanowiło terytorium Łabędziów (64). W XII wieku, znanym w historii był Prandota Stary z Prandocina, ojciec Saula z Końskich, którego synem był Eustachy ojciec św. Jacka oraz Iwo Odrowąż biskup Krakowski a następnie krótko arcybiskup gnieźnieński. W późniejszej historii, znaną postacią jest biskup Jan Prandota. Z Odrowążów wywodzą się bł. Czesław i bł. Bronisława. Jednak najznamienitszym przedstawicielem rodu był święty Jacek Odrowąż z Kamienia
Pierwszym znanym członkiem tego rodu jest Prandota Stary. W Prandocinie posiadał prawo wykonywania sądownictwa parymonialnnego. W ziemi krakowskiej rozwinął działalność ekonomiczną i polityczną, a dobra w których gospodarował otrzymał z pewnością za jakieś zasługi wyświadczone ojczyźnie. ( ). Był on ojcem Saula, którego synem był Iwo Odrowąż. O Saulu wiemy tylko,że w 1145 nadał klasztorpwi Trzemeszyńskiemu dziesięcinę ze spiżarni w Końskiem.
Kiedy Jacek zaczynał swoją pracę misyjną w Polsce w 1224 zginęli w walkach z Prusami pełniący stróżę rycerze z rodu Odrowążów, zdradzeni przez Gryfitów. Incydent ten doprowadził do najazdu wojsk Księcia Henryka Brodatego na Kraków należący do Księcia Leszka Białego protektora Odrowążów.
W średniowieczu Ród Odrowążów doszedł do wielkiego znaczenia. Rozrośli się Odrowąże na wiele gałęzi i doszli w państwie do potęgi w sensie materialnym i politycznym. Odkryliśmy, że kilka miejscowości w Polsce ma w swoich godłach ich rodzinny herb - Opoczno i Odrowąż i Nowy Targ. Dawniej miasto Odrowąż było siedzibą rodu Odrowążów, zawsze było mocno związane ze św. Jackiem. Wg legendy istniejący tu kościół pw św. Jacka i św. Katarzyny powstał w miejscu kościoła, który założył św. Jacek. Natomiast miasto Opoczno, które w XVw należało do tzw. "Opoczyńskiego Państwa Odrowążów”. także mieniące się dzisiaj prastarym herbem Odroważów do związków ze św. Jackiem się nie odwołuje, przynajmniej nie na swojej oficjalnej stronie internetowej miasta, mimo że wspomina się o tych powiązaniach w treści innego portalu o herbie Opoczna.
Linia rodu św. Jacka, która wydała najbardziej znanego poza granicami polskiego świętego gaśnie w XVI w. Natomiast kult św. Jacka jest rozpowszechniony na całym świecie i mimo upływu siedmiu wieków nie zanika.
Odrowążówkę ma herbie arcybiskup Damian Zimoń i jest ona w logo Wyższego Seminarium Duchownego w Katowicach