W tym roku przypada wielka rocznica 750 lecia narodzenia dla Nieba św. Jacka. Wszędzie obchodzimy tę rocznicę, informacjami wypełniony jest nasz portal. Czytajcie. Dziś u Dominikanów święci się i rozdaje kłosy zbóż. Piękna to pamiątka po św. Jacku.

Wszystkim Jackom na imieniny przypadające w dniu 17 sierpnia redakcja naszej strony składa serdeczne życzenia zdrowia, szczęścia i pomyślności oraz zaprasza do przesłania korespondencji, jeśli ich patron w jakiś sposób wpływa na ich życie.

Święty Jacek Odrowąż odszedł do Pana w dniu 15 sierpnia 1257r.
Ponieważ dzień 15 sierpnia jest wielkim świętem kościelnym Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, wspomnienie św. Jacka Odrowąża ustalono na dzień 17 sierpnia, gdy już kończą się żniwa. Ludowe porzekadło głosi : po przednówkowym głodzie przychodzi św. Jacek z (obfitymi) pierogami. Dzień 17 sierpnia jest szczególnym dniem dla wszystkich parafii pod  wezwaniem tego świętego na całym świecie.

  Wszystkim Jackom i "Jackowym" parafianom życzymy przy tej okazji dalszej opieki i wstawiennictwa ich patrona i  zapraszamy do żeglowania  po naszej stronie świętego Jacka Odrowąża i linkach od niej.

Szczęść Boże

A oto co wiemy o imieniu Jacek w prezencie dla Jacków

Imię Jacek zostało rozpowszechnione w Polsce za sprawą kultu św. Jacka Odrowąża.
Jacek w najstarszych źródłach pisano w zdrobniałej formie: Iacco (Janko) lub Jazecho (Jaśko). Imię świętego dobrowolnie przetłumaczył hagiograf nadając mu formę forme bardziej nadająca się do mistycznej interpretacji, pochodzącą od imienia jednego z rzymskich męczenników z wczesnego okresu chrześcijaństwa Hyacinthus (Hiacynt), współcześnie Jacek
W mitologii greckiej Hyakinthos (Hiacynt) był pięknym  synem  Amyklesa i Diomede.  Młodzieniec ten był ulubieńcem Apollina i Zefira. Hyakinthos darzył jednak wiekszą sympatią Apollina.  Zazdrosny Zefir, podzas igrzysk podmuchem wiatru skierował w Hyakintosa rzucony przez Apollina dysk, powodując tym śmierć młodzieńca. W miejscu zroszonym krwią zabitego wyrósł czerwony kwiat, nazwany hiacyntem.

Św. Jacek urodził się w 1180r. w Kamieniu Śląskim zmarł w 1257r. w Krakowie. Zanim wstąpił do Zakonu Dominikanów był kanonikiem przy katedrze wawelskiej. Był twórcą Polskiej Prowincji Dominikanów i założycielem wielu klasztorów w Polsce, Prusach, Czechach, Austrii i na Rusi.

Był wielkim kaznodzieją, autorytetem moralnym i dyplomatą. Jego kanonizacja w 1594r odbiła się szerokim rozgłosem w całym świecie. Kult św. Jacka rozpowszechnił się już za jego życia i trwa po dzień dzisiejszy. Jest to najbardziej znany i czczony polski święty poza granicami kraju.Za jego wstawiennictwem tak kiedyś, jak i dzisiaj dokonuje się wiele cudów.
 
Charakter: Jacek jest mężczyzną bardzo konserwatywnym, stałym w uczuciach o niezależnym, twórczym umyśle: cechuje go duża pewność siebie- zawsze chce występować jako niepodważalny autorytet; lubi przebywać na łonie natury a także dobrze się pobawić w gronie przyjaciół.

 Przysłowia:
Gdy na Jacka pogodnie, suche w jesieni dnie.
Na św. Jacek jest w mieście jarmacek.
Jeśli na Jacka nie panuje plucha, to pewnie zima będzie sucha.
 
przekształcenie: Hiacynt, Jacenty
żeńska forma: Hiacynta
zdrobnienie: Jacuś
łac.: Hyacinthus, Hyacintus
ang.: Hyacinth
niem.: Hyazinth, Hyacinth
fr.: Hyacinthe
kolor: fioletowy
zwierzę: gęś
w znaczeniu  języka łacińskiego - kwiat goździk