O obu też znajdujemy informację w książe Petera Jacksona "Mongołowie i Zachód" (Wyd. Bellona, Wwa 2007).
Odnośnie Benedykta Polaka i jego dzieła nt. styczności z Mongołami, Jackson pisze: "Dysponujemy znacznie większą ilością informacji na temat poselstwa Carpiniego (1245-47) niż misji dominikańscy. Uwzględniając odległość, jaką przemierzali, oraz fakt, że odwiedzili dwór władcy mongolskiego powót franciszkanów wywołą z pewnością większe poruszenie. Nawet podczas drogi powrotnej przez Europę Wschodnią, Niemcy i Szampanię wczesną jesienią 1247 r, Carpini przekazuje, iż on i jego towarzysze zostali zmuszeni do przekazania niedokończonego szkicu sprawozdania zainteresowanymi nim osobom, tak że rozpowszechniony został brudnopis.
Ponadto pod koniec lipca franciszkanin, nazywający siebie "C. de Bridia", który mógł być jednym z towarzyszy pozostawionych na terenach Batu, stworzył pracę zatytułowaną "Relacja tatarska", opierając się na i informacjach przekazanych przez Benedykta Polaka. Dziewiąty i ostatni rozdział, zawierający relację z podróży, został dodany do głównej części po powrocie Carpiniego do Europy Zachodniej, wprowadzono także różne poprawki do tekstu.
Donald Ostrowski uważa, że zmiany nie zostały dokonane przez Carpiniego. Prawdopodobnie były dziełem Benedykta, który w październiku 1247, podyktował duchownemu z Kolonii własne, krótkie sprawozdanie z przeżyć poselstwa." (Rozdział IV, s.128-129)
Osobną sprawą jest relacja z wyprawy Wilhelma z Roubruck na dwór wielkiego chana Mongkego w latach 1253-55. Tu Jackson pisze następująco: "Dwie inne relacje datowane nawet na wczesny okres zaginęły. Jedyny znany manuskrypt Davida z Ashby [zm. 1275] "Les fais des Tartares", napisany prawdopodobnie z myślą o II Soborze Lyońskim [1274], został zniszczony przez pożar w 1904 r.
Z "De ortu Tartarorum", datowanym na 1255 r., który był w przekonujący sposób przypisywany dominikaninowi Jackowi Odrowążowi (zm.1257), przetwał jedynie wstęp (i w minimalnym stponiu odnosi się do Mongolów); istnieje możliwość, że główny tekst nigdy nie został napisany." (Rozdział VI, str.182)