autor: ks. Damian Bednarski
W Oświęcimiu otwarto odrestaurowaną kaplicę św. Jacka. Ta XIV-wieczna kaplica jest jednym z najcenniejszych zabytków miasta.
Prace restauracyjne trwały 4 lata. Objęte nimi zostały ściany zewnętrzne i polichromie wewnątrz. Zabezpieczone zostały odsłonięte fragmenty polichromii z końca XVI stulecia, usunięte przemalowania medalionów i żeber sklepiennych z XIX w. oraz odsłonięte XX-wieczne polichromie.
Kaplica św. Jacka jest jedynym zachowanym w Oświęcimiu budynkiem z dawnego zespołu klasztornego dominikanów. Została wzniesiona w pierwszej połowie XIV w. Pierwotnie pełniła funkcję kapitularza.
Obiekt jest budowlą dwuprzęsłową z nietynkowanej cegły, wzniesioną na planie prostokąta, z przyporami, sklepieniem krzyżowo-żebrowym i kamiennymi żebrami i zwornikami.
W 1594 roku, z okazji kanonizacji świętego dominikanina ze Śląska, kapitularz został przemianowany na kaplicę św. Jacka Odrowąża.
W XIX w. dominikanie zostali zmuszeni opuścić klasztor. Zrujnowane budynki służyły za magazyny. W kaplicy św. Jacka urządzono wtedy skład kości i szmat. W 1894 r. wykupiono kaplicę z rąk kupców żydowskich. Została odrestaurowana, a 19 sierpnia 1894 r., budynek została ponownie poświęcona.
Niestety nie zachowała się polichromia, która wedle starych zapisków przedstawiała sceny z życia św. Jacka.
Witraż przedstawiający Świętego pochodzi z 1896 roku. Ciekawostkę stanowi to, że choć wstawiono go do kaplicy podczas zaborów, wykonany został przez pracownię „Tiroler Glasmalerei” z Innsbrucka to pod Świętym napisano w języku polskim „Św. Jacek”.