Refleksja osobista autora.
758 lat temu w dniu 15 sierpnia przestało bić serce św. Jacka. Sam wybrał i zapowiedział dzień swego odejścia do Pana. Kiedy umierał był przekonany, że żegna się z braćmi,  że ciało tu zostaje a dusza idzie do domu Ojca. Zmarł w dniu Święta Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Wierzył, że pierwszą osobą, która mu się ukarze będzie Matka Boża. Wierzył we Wniebowzięcie NMP na siedem  wieków przed uznaniem tego faktu za dogmat  Kościoła. Ta śmierć była świadectwem wiary,  kilka wieków później w podobny sposób odejdzie Jan Paweł II.  Świadkami śmierci Jacka byli bracia zakonni, odejście papieża Jana Pawła II "obserwował" cały świat. Gdyby nie nasze, nieomal naoczne, uczestnictwo w śmierci Jana Pawła II , trudno byłoby przyjąć za prawdę historyczny przekaz braci o Jacku. Obaj umarli dobrą śmiercią. Te dwa przypadki obrazują prawdę naszej religii, że dobrą śmierć może dać głęboka wiara w zmartwychwstanie do życia wiecznego. Przekonanie, że po tamtej stronie będą nas oczekiwać i św. Jacek, św. Jan Paweł II i Matka Boża, umacnia naszą wiarę.

Pamięć o św. Jacku trwa nie tylko w Kościele. W jednym z miast w Kalifornii ustanowiono  sierpień miesiącem św. Jacka. W 2012 roku z okazji wspomnienia liturgicznego o św. Jacku przypadającego na 17 sierpnia rozesłał do wszystkich Jackowych parafii na świecie książkę o św. Jacku . W 2015 roku odkryliśmy na nowo Jackową Madonnę we Lwowie, opublikowane przez portal badania naukowe tej figurki, wskazują, że nosił ją ze sobą św. Jacek. W tę rocznicę musimy warto pdkreślić osiągnięcie milionowej odsłony artykułów na portalu
W nawiązaniu do rocznicy śmierci św. Jacka opublikowaliśmy dotychczas kilka artykułów:
1. List papieża Piusa XII do Dominikanów w 700. rocznicę śmierci św. Jacka w 1957 roku
2. List pasterski biskupów Metropolii Górnośląskiej z okazji 750. rocznicy śmierci św. Jacka
3. List Generała Zakonu Kaznodziejskiego z okazji 750. rocznicy śmierci św. Jacka.
4. 751. rocznica śmierci św. Jacka
5. O św. Jacku na 17 sierpnia
6. Testament św. Jacka. Żebyście byli pokorni, mieli wzajemną miłość i zachowali dobrowolne ubóstwo.
7. Umierał jak prawdziwy rycerz Chrystusowy